Week 7 (11-06 tot en met 17-06)

Na dat Chinese eten vorige week voelde ik me echt niet lekker, dus heb ik de dagen erna extra veel water gedronken. Donderdag dacht ik eindelijk: volgens mij is het nu wel voorbij. Dat merkte ik vooral toen ik mijn spijkerbroek aantrok en mijn riem een gaatje strakker kon doen... Wahaha! Wat een blij momentje! Alles uit, stiekem op de weegschaal gesprongen, en ja hoor, ik had het goed gevoeld: weer terug bij het gewicht van voor het Chinese eten. Haha, ik weet dat ik het niet moet doen, maar het gaf me weer energie om deze week goed door te gaan.

Zaterdag hadden we weer een groepsles, dit keer met Marit en we deden Steps. Wat een superleuke les! Ik heb vroeger ook aan Steps gedaan, en de basispassen zaten nog best goed in mijn geheugen. Het leuke aan de zaterdagslessen is dat ze elke week anders zijn. Sommige van de groep ontdekten dat lessen met pasjes op muziek, zoals Steps, niet echt hun ding zijn en gaan liever voor iets als Power Joy. Maar deze les was echt helemaal mijn ding, vooral met die heerlijke eighties muziek erbij! We stelden zelfs voor of er geen vaste les "Steps to the Eighties" kon komen. Naar ons idee zou die wel vol zitten!

Na de les bleven we nog voor een lezing over sport. We kregen superinteressante informatie over waarom sporten zo belangrijk is, wat het met je lichaam doet, en welke vormen van beweging goed voor je zijn. Marit legde ook uit dat rustmomenten tijdens de sportdagen essentieel zijn. Nou, dat had ik zelf natuurlijk al goed ondervonden! De lezing was echt leerzaam en ik heb er veel aan gehad.

Thuisgekomen vertel ik enthousiast over de fijne ochtend in de sportschool. Ik deel mijn planning voor de komende week, en mijn vriend zegt ineens: "Heb je dan nog wel tijd over? Je hebt wel een drukke agenda met al dat sporten!" Hoezo drukke agenda? “Je klaagt vaak dat je geen eigen Me-time hebt," voegde hij eraan toe. Huh?! Hij snapt het echt niet (hoe heet dat toneelstuk ook alweer: "Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus"?). Dit is mijn Me-time, en het past prima in mijn agenda! Oké, stiekem moet ik toegeven dat mijn vriend niet zo sportief is aangelegd, dus ik snap wel dat dit als veel overkomt. Zijn idee van sport? Voetbal en Formule 1 kijken op tv. Ja hoor, zo kan ik ook sporten. 😉 Ieder z'n ding!

Toen kwam zondag, en je wilt niet weten hoe ik mijn bed uitkwam... Spierpijn, echt verschrikkelijk! Mijn kuiten deden zo’n pijn, en ik maar roepen of ik wel hard genoeg sport omdat ik nooit spierpijn heb. Die vraag stelde ik nog aan Marit tijdens de lezing. Blijkbaar was de Steps-les een goede uitdaging voor mijn lijf. Maandag was het zelfs nog erger. Op mijn werk loop ik de hele dag, en langzaam voelde ik de spierpijn aan het eind van de dag wegtrekken. Maandag was ook weer weegmoment. Zo spannend! Ik voelde dat het deze week goed was gegaan. Laura was, zoals altijd, superenthousiast en deze keer enorm trots op mij. Ik kon het bijna niet geloven: ik was 1 kilo afgevallen! Dag Chinees eten! 😉 Het was er nu echt af. Ik stond te juichen, wat was ik blij. Met de tips voor de volgende week ga ik er weer vol goede moed tegenaan.

Liefs, Joyce